|
|
Verhalen
304
verhalen voor peuters, kleuters en kinderen
|
Piet had zich een weg gegraven en was boven gekomen onder de wasmachine. Hij had een mooi hol gemaakt en de ingang met warme wolvlokken bekleed. |
|
|
Hij wist dat dit een schuur was. Het was lekker warm en er woonden geen mensen.
Piet was een rat en dus heel slim. Als hij naar buiten ging om te eten werd hij een muis, zodat als mensen hem zagen zouden denken, ach, onschuldig klein muisje, laat maar. |
Piet kon alles worden wat hij wilde.
Als hij zag dat mensen eenzaam waren werd hij hun beste vriend of vader. Dan zat hij als vriend of vader op de bank met hen te praten. En dan dachten de mensen: goh, wat is mijn vriend of vader ineens wijs en verstandig. |
|
|
De vrouw van wie de schuur was was een beetje raar. Ze praatte met vogels, zat vaak in de lucht te kijken en te luisteren naar de wind.
Piet wist dat ze hem allang in de peiling had, maar ze zei nooit iets.
Zolang hij niets ernstigs vernielde liet ze hem onder de wasmachine wonen.
Hij had een oude en heel foute handdoek aangevreten, en de vrouw was het met hem eens. Dat was geen handdoek, dat moest een poetslap zijn. En ze kocht een zachte mooie nieuwe handdoek die niet in de schuur lag. |
De wasmachine zelf was een vreemd ding. Het was dan ook een machine. Soms werd Piet wakker van donderend lawaai boven zijn hoofd.
Hij ging wel eens kijken en had het eens bestudeerd. Helemaal snappen deed hij het niet. |
|
|
Dus verkleedde hij zich als Beam, de kat van verderop. Of verkleedde, hij werd gewoon Beam.
En vroeg het de vrouw. Kijk Beam, zei de vrouw, de vuile kleren en de was met vlekken gaan in de machine, en als ze eruit komen is alles weer schoon. |
Piet ging er eens op letten. Hij zag dat alles er droog inging, maar er nat uitkwam.
Dat zette hem aan het denken.
Water dacht hij.
Water.
Om te drinken – uit een plas, vijver, schotel…
Om in te lopen – in de regen, als douche…
Water maakte dus alles schoon. |
|
|
Piet dacht lang na.
En besloot toen dat de wasmachine een wonder was. Of eigenlijk water, maar dat was al bekend.
En als het weer donderend raasde boven zijn hoofd draaide hij zich tevreden om in zijn bedje en dacht: alles wordt schoon.
Dit is het einde van dit sprookje.
Denk maar eens na over water.
En ga lekker buiten spelen. |
© the Tale Machine
boven
|
© Flevokids
|